هنوز هم می توانم - نسرین بهجتی

هنوز هم می توانم

  با یک چای تازه دم خانگی

 تلخی ترا شیرین کنم

هنوز هم می توانم

  روی کسالت لحظه هایت

  رگ خواب ترا فقط با یک لبخند

شعبده بازی کنم

هنوز هم می توانم

جیب تمام سپیدارهای تشنه

کوچه باغهای کودکی ترا

 پُر از چشمه کنم

وقتی با گردش مردمک چشمان زیبای تو

درختان جوانه می زنند

وقتی بهار با نگاه تو آغاز می شود

هنوز هم می توانم

تا مرز جنون برایت دیوانگی ها کنم