شهریورگان
شهریورگان یا آذرجشن از جمله جشنهای دوازدگانه ایران باستان
و از شمار جشنهای آتش بوده است که ششمین ماه سال و چهارمین
روز ماه را به نامش نامگذاری کردهاند.
شهریور (امشاسپند) در جهان مادی نگهبان زر و سیم و فلزات دیگر
و دستگیری بینوایان وفرشته رحم ومروت است.
برای جشن شهریورگان از دو نظر دیگر می توان برتری قائل شد،
اول اینکه:
در این ماه محصولات کشت و زرع جمع آوری می شود و چون
معمولا برای بدست آوردن نتیجه هر کاری جشن و شادی لازم است
لذا شهریورگان به مناسبت نتیجه گرفتن از نعمت کشت و کار و
بدست آوردن محصولات بخصوص برای کشاورزان جشن
سرخرمن می باشد.
دوم اینکه:
جشن شهریورگان همچنین برای کشاورزان از نقطه نظر شروع
بکار پاییز بهترین جشن و شادمانی است و بهمین جهت نسبت
به آن احترام زیادی قائل هستند و با شادی فراوان مراسم آن را
بجای می آورند.
متاسفانه برگزار نشدن آئینهای جشن شهریورگان توسط ایرانیان
در مدت زمان طولانی موجب شده تا تمام جزئیات آن به فراموشی
سپرده شود و حتی در متون کهن نیز اطلاعات و آگاهیهای چندانی
در مورد آن در دسترس نباشد.
رو دعا می خواه ز اخوان صفا - مولانا...